-
1 εἰς-βάλλω
εἰς-βάλλω (s. βάλλω), 1) hineinwerfen; ἄνδρα εἰς ἕρκη Soph. Ai. 60; Ζεὺς ὑμᾶς εἰς ἀπρόοπτον πῆμ' εἰςέβαλεν, stürzte euch in ungeahnet Leid, Aesch. Prom. 1077; φάρμακα εἰς φρέατα Thuc. 2, 48; στρατιὰν εἰς Μίλητον, ein Heer ins Milesische Gebiet hineinwerfen, Her. 1, 14; vgl. Thuc. 5, 71; βοῠς ἐς ἄρουραν Eur. El. 79; βοῦς πόντον, Ochsen ins Meer treiben, I. T. 261. Auch im med., ἐςβάλλομαι τοὺς ἵππους ἐς νέας, an Bord bringen, Her. 1, 1. 6, 95, wie Thuc. 8, 31. – 21 Häufig intr.: a) einfallen, einbrechen, bes. mit einem Heere, so daß man στρατόν ergänzen kann; εἰς Ἐλευσῖνα ἄγων τοὺς Πελοποννησίους εἰςέβαλε Her. 2, 76; ἐς πόλιν 1, 15; στόλῳ μεγάλῳ, πανστρατιῇ, 5, 74. 8, 27; εἰς τὴν Ἀττικήν Thuc. 1, 109; πρὸς τὴν πόλιν 4, 25; auch mit dem bloßen acc., ἔρημον χῶρον Eur. Hipp. 1198; ohne Zusatz, einen Einfall machen, εἰςβεβληκότων Thuc. 2, 54; anlanden, 2, 47; auch εἰς τοὺς ὁπλίτας, angreifen, 6, 70 u. Sp. – b) von Flüssen, sich ergießen, hineinfallen; ἐςβάλλει τὸ ῥέεϑρον εἰς Εὐφράτην Her. 1, 179, vgl. 4, 48. 57; Thuc. 1, 46; Xen. An. 1, 7, 15. – c) Bei den Aerzten = anfallen, bes. vom Fieber. – d) εἰςέβαλλον ἱππικαὶ πνοαί, = ἐπέπνεον, Soph. El. 709. Bei Eur. Cycl. 99 = zufällig hineingerathen. – e) Bei Sp. = ἀναβάλλειν, anheben, beginnen, z. B. Schol. Pind. N. 7, 1.
-
2 εἰσβάλλω
A throw into,ἄνδρα εἰς ἕρκη S.Aj.60
; ;φάρμακα ἐς φρέατα Th.2.48
; ἐς. στρατιὴν ἐς Μίλητον throw an army into the Milesian territory, Hdt.1.14 ;ἐς. ὗς ἐς [τὴν ἄρουραν] Id.2.14
, cf. E.El.79 ;πρόβατα IG12(1).677.31
(Rhodes, iii B.C.): c. dupl. acc., βοῦς πόντον εἰσεβάλλομεν were driving them to the sea, E.IT 261:— [voice] Med., put on board one's ship,ἐς τὴν νέα Hdt.1.1
, cf. 6.95 : abs., Th. 8.31.II ἐς. τὴν στρατιὴν ἐς.., of an invasion, Hdt.1.18 : but usually without στρατιάν, throw oneself into, make an inroad into, ἐς Μίλητον ib.15, cf. 16, Th.2.47, etc. ; ἐσβάλλειν ἐς τοὺς ὁπλίτας to fall upon them, Id.6.70; πρὸς πόλιν ἐσβάλλειν make an assault upon it, Id.4.25 : abs., Ar.Ach. 762 ; of disease, come on, Aret. CD1.1, al.: enter a country,εὶς τὸν τόπον Thphr.HP9.7.1
: poet. c. acc.,χῶρον εἰ. E. Hipp. 1198
; ; come upon, fall in with,Βρομίου πόλιν ἔοιγμεν εἰσβαλεῖν Id.Cyc.99
: abs., ἤφιζον, εἰσέβαλλον ἱππικαὶ πνοαί the horse's breath was foaming, was close upon them, S.El. 719.2 of rivers, empty themselves into, fall into, ἐς τὰ ἀρχαῖα (sc. ῥέεθρα) Hdt. 1.75, cf.4.48, al., Arist.Mete. 351a10, Plb.4.41.1;ἐς. ἐς τὸν Εὐφρήτην ποταμὸν τὸ ῥέεθρον Hdt.1.179
.3 of ships, make entrance (sc. εἰς Πόντον), Syngr. ap. D.35.13.4 abs., begin, ἀπό τινος Sch.Pi.N. 7.1;εἰς λόγον Olymp.in Mete.102.12
;κατὰ τὸ ἔαρ εἰσβάλλον Gal. 18(1).470
.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > εἰσβάλλω
-
3 φάρμακον
φάρμακον, τό, jedes künstliche Mittel, bes. zur Hervorbringung physischer Wirkungen; – 1) Heilmittel, Arzneimittel, sowohl gegen äußerliche Verletzungen als gegen innere Krankheiten, sowohl äußerlich, als innerlich zu brauchen; oft bei Hom.: ἐπιϑήσει φάρμαχ', ἅ κεν παύσῃσι μελαινάων ὀδυνάων Il. 4, 191; ἐπ' ἄρ' ἤπια φάρμακα πάσσε ib. 218; ἐπιπάσσων ὀδυνήφατα φάρμακα 5, 401. 900; ἀκήματα ὀδυνάων 15, 394; – πραΰ Pind. Ol. 13, 85; ὁποίοις φαρμάκοις ἰάσιμος Aesch. Prom. 473; Soph. Ai. 1234 u. in Prosa. – Nach der Art des Gebrauches unterschieden die Alten χριστά, παστά oder ἐπίπαστα, πλαστά u. καταπλαστόν, Ar. Plut. 716 Theocr. 11, 1, βρώσιμα, πότιμα oder πιστά; φάρμακον πεπωκώς Her. 4, 160; vgl. Aesch. Prom. 479 ff.; φάρμακα προςανέα πίνοντας Pind. P. 3, 53; Plat. Gorg. 456 b; Xen. An. 6, 2,11. – 2) Gift, tödtliches, Verderben, Unheil bringendes Mittel; κακά, λυγρά, οὐλόμενα, ἀνδροφόνα, ϑ υμοφϑόρα, Il 22, 94 Od. 1, 261. 2, 329. 10, 213. 236. 394; Soph. Trach. 682; φαρμάκοις μῆναί τινα Ar. Th. 561; φάρμακα εἰςβάλλειν εἰς τὰ φρέατα Thuc. 2, 48. – 3) Zaubermittel; denn dem einfachen Naturmenschen gilt Arznei, Gift und Zaubermittel für Eins; sowohl von Zaubertränken und Salben, als von Zauberformeln und Beschwörungen, Il. 11, 741 Od. 4, 220. 230; – jedes geheime Mittel, Etwas zu bewirken, Her. 3, 85. – 4) Uebh. Hülfsmittel, Gegenmittel; Hes. O. 481; αὐρᾶν ψυχρᾶν, gegen kalte Lüfte, Pind. Ol. 9, 97; νόσου Aesch. Prom. 249; πάλαι τὸ σιγᾶν φάρμακον βλάβης ἔχω Ag. 534; πόνων Eur. Bacch. 283; τὸ ϑανεῖν κακῶν μέγιστον φάρμακον νομίζεται Heracl. 596; φόβου Plat. Legg. I, 647 e; πενϑέων Philet. 1; ἔρωτος Theocr. 14, 52, wie πρὸς τὸν ἔρωτα 11, 1; δίψης φάρμακα ἀλεξίκακα κύπελλα Thall. 3 (VI, 170); – aber auch Erregungsmittel; so heißt der Wein φάρμακον ἀφροσύνης, der Raserei erregt, u. Anacharsis nannte das Salböl der Ringer φάρμακον μανίας, wodurch sie gleichsam Wuth gegen einander hervorzaubern; – σωτηρίας φ. Eur. Phoen. 900; μνήμης καὶ σοφίας φ, Plat. Phaedr. 274 e, vgl. 275 a. – 5) Färbemittel; ἠνϑισμένοι φαρμάκοισι Her. 1, 93; πολύχροα Empedocl. 84; – Schminke, Malerfarbe, Plat. Crat. 424 e Polit. 277 c; s. Piers. Moer. p. 399 Schäf. D. Hal. C. V. p. 289. – Auch Reizmittel, den Wohlgeschmack der Speisen zu erhöhen, Würze; dah. übertr., κάλλιστον φάρμακον ἀρετᾶς ἐπὶ ϑανάτῳ εὑρέ-σϑαι, die Würze, welche die Tugend selbst dem Tode giebt, Pind. P. 4, 187. – [Die Penultima ist von einigen ion. Dichtern auch lang gebraucht, Gaisf. Hephaest. 254 u. Hipponax, s. φαρμακός.]
-
4 φάρμακον
φάρμᾰκον [v. sub fin.], τό,A drug, whether healing or noxious: in Hom. the sense is freq. determined by an epith.,φάρμακα, πολλὰ μὲν ἐσθλὰ.., πολλὰ δὲ λυγρά Od.4.230
;τόδε φ. ἐσθλόν 10.287
, cf. 292; φ. ἤπια, ὀδυνήφατα (v. infr. 2); κακὰ φ. ib. 213; φ. λυγρά ib. 236; φ. οὐλόμενον ib. 394;ἀνδροφόνον 1.261
;θυμοφθόρα φ. 2.329
; so, after Hom.,προσανέα φ. Pi.P.3.52
; ; ;θανάσιμα Ph.Bel.103.31
;ὀλέθριον Luc.Herm. 62
.2 healing remedy, medicine, in Hom. mostly of those applied outwardly, ; ἐπ' ἄρ' ἤπια φάρμακα πάσσε ib. 218;ὀδυνήφατα φ. πάσσων 5.401
, 900, cf. 11.515, 830, 15.394;προσάλειφεν ἑκάστῳ φ. Od.10.392
;φ. περιαλείφειν Ar.Eq. 906
; also of potions,πιὼν φάρμακ' Od.10.326
;φ. πεπωκώς Hdt.4.160
, cf. Pi. l. c.;παρὰ τοῦ ἰατροῦ Pl.R. 406d
, cf. Grg. 467c;φ. χριστόν E.Hipp. 516
;ἔγχριστον Theoc.11.1
;ἐπίχριστον Str.17.1.10
;ἐπίπαστον Theoc.
l. c.;καταπλαστόν Ar.Pl. 716
;ποτόν E.Hipp.
l.c.; freq. in Medic. writers, Sor. 1.4, Gal.6.265, etc.; of medicines for cattle, PFlor.222.11 (iii A. D.).b c. gen. (v. infr. 11), φ. νόσου a medicine for it, remedy against it, A.Pr. 251, 606 (lyr.);βηχός Phryn.Com.60
: κεφαλῆς for a head-ache, Pl.Chrm. 155b;στραγγουρίας Arist.HA 612b16
, cf. 624a16; ;δίψης AP 6.170
(Thyill.); but ὑγιείας φ. a medicine to restore or maintain health, Aristid.Or.37(2).11.3 enchanted potion, philtre: hence, charm, spell, Od.4.220 sq., Ar.Pl. 302, Theoc.2.15, PSI1.64.20 (i B. C.);φαρμάκοις τὸν ἄνδρ' ἔμηνεν Ar.Th. 561
; τοιαῦτα ἔχω φ. such charms have I, Hdt.3.85, cf. Apoc.9.21.4 poison, S.Tr. 685, E.Med. 385;πιεῖν τὸ φ. Antipho6.15
, Pl.Phd. 57a, 115a; ;φ. δηλητήρια SIG37
A 1 (Teos, v B. C.); (iv A. D.).II generally, remedy, cure, Hes.Op. 485, Alc.35, etc.; μεῖζον.. τῆς νόσου τὸ φ. the cure too strong for, i. e. worse than, the disease, S.Fr.589.4, cf. Com.Adesp. 455; φ. πραΰ, of a bridle, Pi.O.13.85; φ. τινι for a thing, Thgn. 1134 (pl.), Archil.9; ;ποττὸν ἔρωτα Theoc. 11.1
; but most freq. φ. τινός remedy against..χλαῖνα.. φ. ῥίγευς Hippon.19
;Ζεὺς πάντων φ. μοῦνος ἔχει Simon.87
;τὸ σιγᾶν φ. βλάβης ἔχω A.Ag. 548
; φ. πόνων, λύπης, E.Ba. 283, Fr. 1079; δόλοι.. χρείας ἀνάνδρου φ. ib. 288; ; λήθης φάρμακα (of γράμματα) E.Fr.578.1; v. εὐδιανός.2 c. gen. also, a means of producing something,φ. σωτηρίας Id.Ph. 893
;μνήμης καὶ σοφίας φ. Pl.Phdr. 274e
; ὑπομνήσεως ib. 275a, cf. 230d;ἀθανασίας Antiph.86.6
; ; φ. μανίας, of the oil applied to wrestlers, D.L.1.104.3 ἐπὶ θανάτῳ φ. ἑᾶς ἀρετᾶς εὑρέσθαι a remedy or consolation in his own virtue, Pi.P.4.187.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > φάρμακον
-
5 εισβαλλω
ион. и староатт. ἐσβάλλω1) бросать, ввергать(τινά εἰς ἕρκη Soph.; τινὰ εἰς ἀπρόοπτον πῆμα Aesch.)
ἐλέχθη φάρμακα ἐσβεβλήκοιεν ἐς τὰ φρέατα Thuc. — был пущен слух, что (пелопоннесцы) отравили колодцы2) вводить (на корабль), грузить(τοὺς ἵππους ἐς νέας Her.)
; med. грузиться(ἐσβαλόμενοι ἀπέπλευσαν Thuc.)
3) вести(στρατιέν ἐς Σμύρνην Her.; βοῦς εἰς ἀρούρας Eur.)
4) вливаться, впадать(αἱ διώρυχες εἰσβάλλουσι εἰς τὸν Εὐφράτην Xen.; ποταμὸς εἰς ὃν εἰσβάλλει ἥ κρήνη Arst.)
5) вторгаться(στόλῳ μεγάλῳ ἐς Ἐλευσῖνα Her.; εἰς χώραν τινά Thuc., Plut.; χῶρόν τινα Eur.)
6) (случайно или нечаянно) попадать, оказываться(Βρομίου πόλιν εἰσβαλεῖν Eur.)
7) нападать, атаковать(ἐς τοὺς ὁπλίτας Thuc.)
εἰσέβαλλον ἱππικαὴ πνοαί Soph. — (их) обдавало дыханием коней
См. также в других словарях:
γεώτρηση — Μέθοδος διάτρησης του εδάφους, μερικές φορές σε σημαντικό βάθος, που πραγματοποιείται με τη διάνοιξη οπών σχετικά μικρής διαμέτρου (μέγιστο 60 εκ.). Ο κύριος σκοπός της γ. είναι η έρευνα του υπεδάφους είτε για την εξακρίβωση της γεωλογικής… … Dictionary of Greek
δηλητηρίαση — Παθολογική κατάσταση που προκαλείται από διαλυτές ουσίες, οι οποίες ονομάζονται δηλητήρια και δρουν χημικά στους οργανικούς ιστούς, αλλοιώνοντας τη δομή τους ή διαταράσσοντας τη λειτουργία τους. Η δ. διακρίνεται σε οξεία και σε χρόνια. Η οξεία… … Dictionary of Greek
